Kısaca Aziz Augustinus Ve Kötülük Problemi

Augustinus (354-430) inançlı biriydi, Hristiyan’dı. Orta Çağ’da yaşaması sebebiyle Hristiyanlık onun üzerinde de çok etkilidir. Orta Çağ bazı önemli Yahudi ve Müslüman filozoflar hariç çoğunlukla Hristiyan filozofları barındırır. Hatta bu filozoflar genellikle Platon ve Aristoteles gibi Yunan filozoflarından etkilenip onların öğretilerini Hristiyanlık dini ile sentezlemişlerdir. Nihayetinde Augustinus da bunlardan biridir. 

 

Augustinus'un temel problemi ahlaki kötülüğün varlığıdır. Yani mutlak iyi bir Tanrı nasıl olur da bu kötülüğe göz yumabilirdi. Her şey Tanrıdan geliyorsa kötülük de mi tanrıdan geliyordu? Aslında bu sorunu Augustinus’tan çok önce Epikuros (Epikür) fark etmiştir.

Augustinus bu problemi kendince bir çözüme kavuşturmuştur. Çözümü özgür iradede bulmuştur. Tanrı insana özgür irade vermiştir ve bu irade ile insan kendi seçimlerine yönelik yaşar. İyilik yapmak da kötülük yapmak da ona kalır. Ona göre , eğer insanın özgür iradesi olmasaydı ve Tanrı bu kötülüklerin olmaması için insanı yönlendirseydi veya mutlak iyi olarak yaratsaydı, şüphesiz insan burada bir kukla pozisyonunda olurdu. 

Augustinus’a göre aklımız duygularımıza yenildiğinde kötülük yaparız. Yani iyilik rasyonel bir davranıştır. Rasyonel yanımızın tutkularımızı kontrol altına alması gerektiğine inanan Augustinus bu noktada Platon’la aynı görüşü paylaşır.